Σύμφωνα με το θρύλο, η Κιβωτός της Διαθήκης ήταν ένα περίτεχνο χρυσό κιβώτιο που αποτελούσε μέσον επικοινωνίας με τον Θεό, αλλά και τρομερό όπλο εναντίον των εχθρών των αρχαίων Ισραηλιτών. Προκειμένου να τη χρησιμοποιήσει, ο αρχιερέας έπρεπε να φορά ένα εγκόλπιο με δώδεκα ιερά πολύτιμα πετράδια γνωστά ως Πέτρες της Φωτιάς. Αυτά τα αντικείμενα φυλάσσονταν στο Μεγάλο Ναό της Ιερουσαλήμ, ώσπου εξαφανίστηκαν μετά τη βαβυλωνιακή εισβολή του 597 π.Χ. Στα αρχαία ερείπια της Πέτρας, στη νότια Ιορδανία, ο Γκράχαμ Φίλλιπς αποκάλυψε στοιχεία που φανερώνουν ότι οι Ναΐτες Ιππότες του 13ου αιώνα είχαν ανακαλύψει την Κιβωτό και τις Πέτρες της Φωτιάς και είχαν μεταφέρει αυτούς τους θησαυρούς στην κεντρική Αγγλία μετά το διωγμό που εξαπέλυσε ο Γάλλος βασιλιάς Φίλιππος ο Ωραίος έναν αιώνα αργότερα. Ο συγγραφέας ακολούθησε κρυπτογραφημένα μηνύματα που είχαν αφήσει οι Ναΐτες σε εκκλησιαστικές εικόνες, επιγραφές και βιτρώ, και βρήκε τις Πέτρες της Φωτιάς. Επιστήμονες του Πανεπιστήμιου της Οξφόρδης, εξέτασαν τα πετράδια και διαπίστωσαν ότι κατέχουν …περίεργες φυσικές ιδιότητες. Η Βίβλος διαβεβαιώνει ότι η Κιβωτός είχε τη δύναμη να καταστρέφει ολόκληρους στρατούς και να κάνει τείχη πόλεων να καταρρέουν. Τώρα ο Γκράχαμ Φίλλιπς προσκομίζει επιστημονικές αποδείξεις ότι αυτοί οι ισχυρισμοί ενδεχομένως να αληθεύουν και προσφέρει πειστικά τεκμήρια για το πού βρίσκεται η κρυψώνα της Κιβωτού…