Η αλλαγή που όλοι διακαώς αποζητάμε αρχίζει από μέσα μας. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια που όλοι οι σοφοί του κόσμου μάς βροντοφωνάζουν αιώνες τώρα. Αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι δεν πρόκειται να αλλάξει ο κόσμος. Γι’ αυτή τη μεγαλειώδη αλλαγή μάς μιλάει η συγγραφέας. Μέσα από τα προσωπικά της βιώματα, την επιστημονική της γνώση και τη μαθητεία της δίπλα σε σπουδαίους πνευματικούς δασκάλους, μας δείχνει ένα δρόμο που μπορεί ο καθένας να βαδίσει. Με χιούμορ αλλά και ευαισθησία, μας αποκαλύπτει πρακτικούς τρόπους που έχουν τη δύναμη να μεταμορφώσουν τα προβλήματα και τους σκοπέλους της καθημερινότητάς μας σε στοιχεία μιας αληθινά αρμονικής και ευτυχισμένης ζωής.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

«Όλοι οι άνθρωποι, για να μην πω όλα τα όντα, θέλουμε ανεξαιρέτως ένα και μόνο πράγμα: να περνάμε καλά! Δεν είμαστε λοιπόν τίποτα ιδιαίτερο, το ίδιο και οι πόνοι μας. Οι περιπέτειές μας είναι κοινή διαδρομή των ανθρώπων. Οι έρωτές μας. Οι φόβοι μας. Οι αρρώστιες και ο θάνατός μας. Όλα είναι κοινά. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι ασήμαντα. Δεν σημαίνει ότι μέσα από αυτές τις εμπειρίες δεν γευόμαστε απλόχερα την κοσμική κουζίνα που μας προσφέρει το βίωμά μας την κάθε στιγμή. Κάθε στιγμή είμαστε κοινωνοί του θαύματος της ζωής. Κάθε στιγμή είναι Χριστούγεννα. Αλλά δεν το βλέπουμε δυστυχώς γιατί δεν είμαστε εκεί για να το δούμε. Πριν καν προσγειωθούμε για μια στιγμή στο παρόν, έχουμε ήδη φύγει σε σκέψεις και έγνοιες που αφορούν το παρελθόν και το μέλλον. Αναμνήσεις- φαντάσματα χορεύουν με ελπίδες- φαντάσματα. Ο χορός των φαντασμάτων! Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να ξαναγυρνάμε το τρελαμένο εσωτερικό μας χρονόμετρο στο εδώ και τώρα. Πάλι εδώ και τώρα. Και πάλι εδώ και τώρα. Να ”μηδενίζουμε” τη ζωή μας κάθε στιγμή. Για να μην την εκμηδενίζουμε…»

«Κλαίτε όταν βλέπετε δραματικές ταινίες; Πώς νιώθετε όταν επισκέπτεστε νοσοκομεία; Αναστατώνεστε όταν βλέπετε ανθρώπους ή ζώα να υποφέρουν;
Αυτό το αόρατο δίκτυο που μας συνδέει με τους άλλους και που ονομάζεται συμπόνια ή ενσυναίσθηση είναι η κύρια πηγή ανθρωπιάς και ευτυχίας, σύμφωνα όχι μόνο με τις μεγάλες πνευματικές παραδόσεις και θρησκείες, αλλά και σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστήμη της ψυχολογίας και της νευροφυσιολογίας.»

«Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι περνάμε τον καιρό μας ”σαμποτάροντας” κάθε πιθανότητα για την επιβίωση της σχέσης που υποτίθεται ότι ψάχνουμε. Όταν γινόμαστε έτσι αμυντικοί απέναντι στον άλλον, χάνουμε την ικανότητα να νιώσουμε και να εκφράσουμε αγάπη προς αυτόν. Γιατί είμαστε όλοι μαγνήτες. Η έλλειψη διαθεσιμότητας από τη μεριά μας έλκει το ίδιο από τους άλλους.»

«Τι είναι εντέλει αυτό που έχει αληθινή σημασία αν όχι η αυθεντικότητά μας; Ζούμε ως αυθεντικοί άνθρωποι μόνο όταν επιλέγουμε συνειδητά τον τρόπο ζωής μας, τον τρόπο εισπνοής και εκπνοής μας την κάθε στιγμή.
Αυθεντική ζωή ζούμε όταν δεν χρειαζόμαστε να παραστήσουμε τίποτα, όταν δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κανέναν τίποτα, όταν απλά είμαστε εδώ και τώρα.
Η τεχνητή, μηχανική, αυτοματοποιημένη ζωή που μας πλασάρεται κυρίως από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, μέσα από την καπιταλιστική κρεατομηχανή, δεν έχει πλέον πέραση. Η καθημερινή μας αντίσταση απέναντι στην προγραμματισμένη ισοπέδωση των συνειδήσεων, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια πιο απλή και πιο αυθεντική ζωή.
Να γιατί είμαι αισιόδοξη! Εδώ και τώρα. Αντιστεκόμαστε δημιουργικά. Δίνουμε αληθινό νόημα στη ζωή μας. Δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν. Είμαστε ελεύθεροι. Είμαστε άνθρωποι. Είμαστε η Ζωή!»