του Michel Conge
Μηχανή είναι ένα είδος συσκευής, που είναι προικισμένη με ορισμένες δυνατότητες οι οποίες της εξασφαλίζουν συγκεκριμένες κινήσεις, σύμφωνα με το σχέδιο του δημιουργού της, προκειμένου να εκπληρώνει ένα ορισμένο σκοπό. Συνήθως μια μηχανή τροφοδοτείται με ένα είδος ενέργειας την οποία μετατρέπει σε μια μορφή ανώτερη, αποδοτικότερη, λειτουργεί δηλαδή ως μετασχηματιστής ενέργειας.
Ένας τέτοιος μετασχηματιστής είναι και ο άνθρωπος. Ο παραλληλισμός αυτός έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί όπως στη φυσική ένας μετασχηματιστής λειτουργεί προς δυο κατευθύνσεις, δυο ρεύματα ενέργειας, έτσι και ο άνθρωπος εγγενώς συμμετέχει, υπόκειται, σε δυο κατευθύνσεις (και πράγματι είναι λυπηρό που δεν έχει καμία επίγνωση του γεγονότος αυτού): μια καθοδική που ξεκινάει από την Πηγή της Δημιουργίας και μια ανοδική που επιστρέφει στην Πηγή και συνήθως ονομάζουμε συνειδητή εξέλιξη.
Ο ανθρώπινος μετασχηματιστής λοιπόν παίζει το ρόλο του ως μέρος της μεγαλύτερης μηχανής που είναι το σύμπαν, όσον αφορά στο μετασχηματισμό ορισμένων ενεργειών που είναι απαραίτητες για την κοσμική ισορροπία.
Εκτός όμως από αυτό τον απλό ρόλο με τον οποίο είναι επιφορτισμένος ο άνθρωπος, και από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει, υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει…
ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ
Εάν είμαι σε θέση να αδράξω την αλήθεια από το να περιχαρακώνομαι σε αρνητικά συναισθήματα του τύπου «πώς είναι δυνατόν να είμαι μηχανή, δεν το ανέχομαι», τότε, στο σημείο αυτό, κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο εμφανίζεται: είμαι ένας «οργανισμός» που επιτρέπει το μετασχηματισμό ουσιών κατά τέτοιο τρόπο που η δυνατότητα της εξέλιξης ενυπάρχει στην ίδια τη μηχανή!
Επειδή ακριβώς είμαι μια μηχανή ενσωματωμένη σε ένα ολόκληρο δίκτυο κυκλωμάτων για μετασχηματισμό ουσιών, έχω αυτή την απίστευτη καλή τύχη: μπορώ βαθμιαία να βρω και να γνωρίσω καταστάσεις ύπαρξης τελείως διαφορετικές από εκείνες που βιώνω σήμερα, και έτσι να αγγίξω τη Συνειδητότητα, που σημαίνει να έρθω σε επικοινωνία με το Θείο, μια επικοινωνία ή ένωση για την οποία μιλούν όλες οι θρησκείες και οι πνευματικές διδασκαλίες.
Εάν δεν ήμουν μηχανή, εάν δηλαδή δεν είχα τη συγκεκριμένη εσωτερική δομή και οργάνωση για να μετασχηματίζω συγκεκριμένες ουσίες, δεν θα υπήρχε καμία ελπίδα για μένα να υπάρξω σε ένα άλλο επίπεδο εκτός από αυτό της συνηθισμένης ζωής. Δεν έχουν όλες οι μηχανές αυτή την ικανότητα, ούτε έχουν δημιουργηθεί με αυτή τη δυνατότητα.
Αυτή είναι η θαυμαστή φύση του ανθρώπου που από τα πανάρχαια χρόνια μάς έχει αποκαλυφθεί: σε όλη την κλίμακα της δημιουργίας ο άνθρωπος καταλαμβάνει μια εξαιρετική θέση. Ωστόσο, μέσα στην ηλιθιότητά μας συνεχίζουμε να επαναστατούμε απέναντι στο γεγονός αυτό, που θα έπρεπε να είναι ηλίου φαεινότερο: είμαστε μηχανές και εδώ ακριβώς έγκειται η δυνατότητά μας!
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ
Χρειάζεται να καταλάβουμε κάτι εξαιρετικά πολύτιμο: συνειδητότητα και μηχανικότητα βρίσκονται ακριβώς στην ίδια γραμμή. Δεν είναι συγκρουόμενες ιδέες, πηγαίνουν μαζί. Η συνειδητότητα δεν μπορεί να ανθίσει εάν δεν υπάρχει μια οργάνωση που να το επιτρέπει αυτό.
Η μηχανή λοιπόν μου επιτρέπει να έχω πρόσβαση σε μεγαλύτερη ή μικρότερη συνειδητότητα, που σημαίνει μου δίνει την ικανότητα να ζω περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά.
Ασφαλώς, στο επίπεδο που βρισκόμαστε δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα του σκοπού της δημιουργίας μας. Ωστόσο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπήρχε κάποιος λόγος για να συμβεί αυτό, και ίσως αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι αυτό το τεράστιο συμπαντικό παιχνίδι δεν θα μπορούσε να σταθεί εάν δεν υπήρχαν οργανισμοί που να επιτρέπουν στις συμπαντικές ενέργειες να περνούν από μέσα τους και έτσι να μετασχηματίζονται.
Μπορούμε απλώς να αποδεχτούμε αυτή την ιδέα χωρίς να την καταλαβαίνουμε (θα έπρεπε κανείς να είναι στην κορυφή της «Κλίμακας» για να έχει πλήρη κατανόηση), αλλά ακόμη και η ελλιπής μας κατανόηση μάς βοηθάει να αντιληφθούμε πως όντας μηχανές και μάλιστα μηχανές ενσωματωμένες σε αυτό τον τεράστιο οργανισμό, είναι η ευκαιρία μας.
Εάν λοιπόν κοιτάξουμε όλο το ζήτημα αυτό με μια νέα ματιά, τότε θα μάθουμε να κατανοούμε και να γνωρίζουμε τη μηχανή (δηλαδή τον εαυτό μας) και τη δομή της, όχι πλέον απρόθυμα ή δυσανασχετώντας, αλλά με όλη μας την καρδιά.
Και τότε θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε να μην εμποδίζουμε αλλά να επιτρέπουμε σε ό,τι συνιστά τη σωτηρία μας, το μετασχηματισμό μας και τη δυνατότητά μας, να πραγματώνεται.
WHO IS WHO
Ο Michel Conge (1912-1984) ήταν γιατρός και ένας από τους πλέον σημαντικούς μαθητές του Γκουρτζίεφ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: | ||||