της Αριάδνης Γερούκη
Πρώτο ψέμα: Παντού και πάντα υπάρχει κάποιος «άλλος» που ευθύνεται γι’ αυτό που μας συμβαίνει, είτε καλό είτε κακό. Τόσο η δυστυχία μας όσο και η ευτυχία μας στηρίζεται σε εξωτερικούς ανεξέλεγκτους και απροσδιόριστους παράγοντες, τους οποίους αδυνατούμε να ελέγξουμε. Είμαστε έρμαια των καταστάσεων.
Πρώτη αλήθεια: Η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι προβολή της κατάστασης του νου μας. Ό,τι συναντούμε στη ζωή μας αντανακλά τις σκέψεις, τις επιθυμίες, τους φόβους και τις προσκολλήσεις μας. Με τη σκέψη μας δημιουργούμε τον κόσμο. Αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης μας αλλάζουμε και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Δεύτερο ψέμα: Υπάρχει κάπου εκεί έξω κάποια «ανώτερη δύναμη» ή κάποιο προκαθορισμένο πεπρωμένο που ελέγχει τη μοίρα των ανθρώπων. Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Υπάρχει κάποιο «θεϊκό σχέδιο» για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, σε όλο και ανώτερα πνευματικά επίπεδα. Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια ενός παντοδύναμου Θεού.
Δεύτερη αλήθεια: Οι πράξεις μας και οι σκέψεις μας καλλιεργούν τάσεις στη ροή του νου μας, οι οποίες μας προσανατολίζουν στην αναπαραγωγή των ίδιων εμπειριών. Κάθε σκέψη και πράξη μας είναι μια αιτία, ένας σπόρος που κάποια στιγμή θα μας φέρει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει κάποιος εξωτερικός Θεός-δημιουργός, υπεύθυνος για την τύχη μας.
Τρίτο ψέμα: Η καταστροφή του κόσμου είναι αναπόφευκτη και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Τίποτα δεν μπορεί πλέον να διορθωθεί καθώς βαδίζουμε στο χείλος της αβύσσου. Το ραντεβού με την καταστροφή του πλανήτη επίκειται σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή η οποία πλησιάζει άμεσα.
Τρίτη αλήθεια: Ο πλανήτης Γη είναι μια απειροελάχιστη κουκίδα στο πολύπλοκο παζλ της ζωής. Η συχνότητα της συνειδητότητας των όντων που διαβούμε στον πλανήτη Γη καθορίζει την πορεία του. Κάθε θετική συνειδητοποίηση εκ μέρους μας αποτελεί μια θετική ψήφο για το μέλλον του πλανήτη.
Τέταρτο ψέμα: Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης. Μια καλύτερη οικονομική διαχείριση θα μπορούσε να μας βγάλει από την κρίση. Η κρίση είναι οικονομική και αφορά τη ροή του χρήματος στις αγορές. Η οικονομία είναι η βάση των κοινωνιών.
Τέταρτη αλήθεια: Η οικονομία είναι ένα τεχνητό φανταστικό οικοδόμημα που πηγάζει από την απληστία και την εγωκεντρική δίψα για κέρδος. Η καπιταλιστική οικονομία «της ανάπτυξης» οδηγεί σε αδιέξοδο από μόνη της καθώς δεν στηρίζεται στο κοινό καλό αλλά στο κοντόφθαλμο όφελος ελάχιστων ανθρώπων. Η ρίζα της κοινωνικής ζωής είναι οι κοινές ηθικές αξίες. Η κρίση είναι πάντα ηθική.
Πέμπτο ψέμα: Μπορώ να είμαι ευτυχισμένος ακόμη και μέσα σε έναν κόσμο δυστυχίας. Μπορώ να κατασκευάσω ένα μικρόκοσμο, μια όαση προσωπικής ευτυχίας και ευημερίας, σε πείσμα των δύσκολων καιρών. Είμαι αυτόνομος και ανεξάρτητος.
Πέμπτη αλήθεια: Η ευτυχία και η δυστυχία είναι μεταδοτικές. Οι άνθρωποι και όλα τα όντα είναι συναισθηματικά συγκοινωνούντα δοχεία. Αν υπάρχει έστω και ένα ον που υποφέρει, η ευτυχία είναι αδύνατη για όλους. Η άγνοια και η αδιαφορία είναι η βάση για την κατάθλιψη, καθώς αποκόβουν το άτομο από το σύνολο.
Έκτο ψέμα: Οι προσευχές και οι διαλογισμοί είναι για τους τεμπέληδες και δεν βοηθάνε πρακτικά σε τίποτα. Σε τι ωφελεί να κάθεται κανείς και να χάνει το χρόνο του, αντί να βγει στην αρένα της ζωής και να αγωνιστεί; Οι πνευματικές ενασχολήσεις είναι γενικά για αργόσχολους μπουρζουάδες που δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Ο διαλογισμός είναι βαρετό και επικίνδυνο πράγμα.
Έκτη αλήθεια: Η αληθινή ζωή αρχίζει τη στιγμή που σταματάει κανείς να λειτουργεί σαν αυτόματο κοινωνικά προγραμματισμένο ον και αρχίζει να γεύεται το βάθος και την ομορφιά της ύπαρξής του μέσα στη σιωπή. Η προσευχή και ο διαλογισμός ανοίγουν το πνεύμα μας σε αυτό το διάστημα, διαλύουν τις νευρώσεις και τις αγκυλώσεις μας και αφήνουν χώρο στις έμφυτες ποιότητες της αγάπης και της σοφίας να εμφανιστούν ανεμπόδιστα μέσα μας.
Έβδομο ψέμα: Ενδιαφέρομαι για την πνευματικότητα αλλά δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ επειδή τρέχω για τις δουλειές μου από το πρωί ως το βράδυ. Ίσως αργότερα, μετά τη σύνταξη, ή όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μου να έχω περισσότερο χρόνο να διαθέσω για τον εαυτό μου.
Έβδομη αλήθεια: Έχουμε χρόνο για κουτσομπολιό, για τηλεόραση και facebook, αλλά νομίζουμε ότι δεν έχουμε χρόνο για διαλογισμό. Καθώς καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ με το τηλεχειριστήριο στο χέρι, η ζωή μας περνά και φεύγει αμείλικτα… Αφήνουμε τον πολύτιμο χρόνο να κυλά μέσα από τα χέρια μας, τη στιγμή που τίποτα δεν μας εγγυάται ότι θα υπάρξει στ’ αλήθεια στο απροσδιόριστο αυτό μέλλον κάποια στιγμή που θα έχουμε περισσότερη ευχέρεια για πνευματική άσκηση. Χάνουμε την ευκαιρία που υπάρχει τώρα, κάθε στιγμή, εφευρίσκοντας φτηνές δικαιολογίες…
Σας αφήνω να συμπληρώσετε αυτή τη λίστα μόνοι σας, γιατί τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας και στους άλλους δεν έχουν τέλος…
Το κείμενο ΨΕΜΑΤΑ που λέμε & ΑΛΗΘΕΙΕΣ που ΔΕΝ λέμε… πρωτοδημοσιεύτηκε στο ΑΒΑΤΟΝ Νο 107.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: | ||||||
{socialsharebuttons}