ΜΙΑ ΧΑΡΑΜΑΔΑ ΓΝΗΣΙΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Του Παναγιώτη Λιβιεράτου

Η πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε, δεν μας είναι και τόσο πρωτόγνωρη αν το εξετάσουμε από μυητική πλευρά.

Η καθαρότητα της αύρας της γης έχει παραβιαστεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια από διάφορα γεγονότα, των οποίων η απαρίθμηση δεν θα χωρούσε ούτε σε εγκυκλοπαίδεια…

Ο άνθρωπος καταφέρθηκε εναντίον του ανθρώπου χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα. Ομοίως καταφέρθηκε εναντίον του ζωϊκού και του φυτικού βασιλείου για χάρη της τροφής του με μια τεράστια ποικιλία ανορθόδοξων μεθόδων. Καταφέρθηκε επίσης εναντίον του ορυκτού βασιλείου για χάρη πολέμων και ασφαλώς εναντίον της πεμπτουσίας (πέμπτο στοιχείο) συνδυάζοντας όλα τα ανωτέρω.

Γνωρίζουμε ήδη, ότι κάθε μύηση, ή κάθε πέρασμα σε ανώτερο επίπεδο προϋποθέτει έναν προηγούμενο «θάνατο» του παλιού και γέννηση του νέου (μύθοι Χιράμ, Όσιρη, Διόνυσου κ.ά.).

Η ανθρωπότητα πλέον σήμερα, αφού πέρασε την εποχή της επιφανειακής τάχα αναζήτησης με διάφορα μέσα όπως ταινίες (κώδικες, φωτισμένοι, συνωμοσίες κ.ά.), την εποχή της παραπληροφόρησης, της διαστρέβλωσης και της γέννησης πληθώρας οργανώσεων «αφύπνισης» και «φώτισης» δήθεν εσωτερικής αναζήτησης, αλλά πιο πολύ εγωιστικής αυτοϊκανοποίησης, αντιπαράθεσης και εκμετάλλευσης (ψυχικής και οικονομικής) της δίψας πολλών ανθρώπων για ενδοσκόπηση, δίνει τώρα σιγά-σιγά τον χώρο και τον χρόνο της σε έναν προβληματισμό και σε μια επανεξέταση της στάσης της.

Δυστυχώς δεν το κάνει από δική της επιλογή, αλλά αναγκαστικά λόγω καταστάσεων, πράγμα που θα κάνει δυσκολότερη την επαναφορά της.

Ίσως δεν είναι αρκετά ορατό όλο αυτό ακόμη, αλλά σύντομα θα έρθει και η πλήρης εμφάνισή του.

Η θεία σπίθα συνεχίζει να αναζητά απεγνωσμένα τη χαραμάδα έκφρασής της, και θα συνεχίσει να το κάνει, διότι απλά αναζητά το όμοιό της!

Άλλωστε αυτός είναι ο διαχρονικός σκοπός και στόχος των μυητικών οργανισμών κάθε είδους.

Όλοι οι ανορθόδοξοι τρόποι επέμβασής μας στη Δημιουργία αρχίζουν να διορθώνονται με θύματα τους θύτες των τρόπων αυτών, τους ανθρώπους!

Ίσως πρώτη φορά θύτης και θύμα ταυτίζονται.

Προγραμματισμοί σε διάφορα επίπεδα εκδηλώσεων της καθημερινής μας ζωής θα αναθεωρηθούν. Εγωισμοί θα πονέσουν. Σχέσεις μεταξύ ανθρώπων αλλά και μεταξύ ανθρώπων και καταστάσεων θα περάσουν από νέες σκέψεις και νέα φίλτρα θα μπουν στη ζωή μας.

Η επανεξέταση αγαθών και αξιών θα είναι στο προσκήνιο τα επόμενα χρόνια.

Θα δούμε οργανώσεις που δρούσαν «εν οικονομία» του πραγματικού σκοπού να δοκιμάζονται σκληρά.

Συμμετοχές που πραγματοποιήθηκαν «εξ ανάγκης (ματαιόδοξης)» θα επανεξεταστούν.

Η αναθεώρηση αυτή πραγμάτων, αξιών και καταστάσεων δεν θα γίνει αναίμακτα. Δυστυχώς τα μεταβατικά στάδια πάντοτε έχουν και αθώα θύματα. Το όμοιο όμως θα ξαναβρεί το όμοιό του σε δεύτερο χρόνο!

Ψήγματα δειλής ενότητας και αλληλεγγύης κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους και ανιχνεύουν το έδαφος για να τολμήσουν να δραστηριοποιηθούν.

Οι μυημένοι, τουλάχιστον όσοι νοιώθουν εντός τους τη μύηση και όχι όσοι απλά φοράνε στολή μυημένου, «γνωρίζουν» ότι κάθε δοκιμασία είναι και προϋπόθεση αναγέννησης. Οι υπόλοιποι κολυμπούν σε αχαρτογράφητα νερά.

Ας ευχηθούμε η γέννηση του νέου, που θα ακολουθήσει τον θάνατο του παλιού, να συντομεύσει την παρουσία της, και η κρίση που ζούμε να αφυπνίσει την ανθρωπότητα.

Άλλωστε ο μόνος λόγος που γεννήθηκαν και υπάρχουν τα μυητικά τάγματα είναι «η βελτίωση της αύρας του πλανήτη».

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: