ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Πως μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο πρόσληψης και την ποιότητα της πιο σημαντικής τροφής μας; 

του Στέφανου Ελμάζη

Περίπου το 70% των ανθρώπων είναι άρρωστοι εξαιτίας ψυχολογικών λόγων – για παράδειγμα, εξαιτίας λάθος εντυπώσεων.

Γ. Ι. Γκουρτζίεφ

Από τα διάφορα είδη τροφής που προσλαμβάνουμε, αυτό που είναι πιο δύσκολο να το αντιληφθούμε είναι οι εντυπώσεις. Εντούτοις είναι η πιο σπουδαία και η πιο σημαντική για τον άνθρωπο τροφή.
Μόλις τη δεκαετία του ’20, οι επιστήμονες αντιλήφθηκαν την τεράστια σημασία των εντυπώσεων, όταν μελετώντας ασθενείς είδαν ότι άλλαζε δραματικά η διάθεσή τους, και κατ’ επέκταση η υγεία τους, μόλις έπαιρναν κάποιο τηλεγράφημα από αγαπημένο τους πρόσωπο ή με καλά νέα.
Η επίδραση των εντυπώσεων στον ψυχισμό μας, στον οργανισμό μας, είναι συνεχής. Κάθε στιγμή βομβαρδιζόμαστε από ένα πλήθος εντυπώσεων. Ό,τι βλέπουμε, ακούμε, νιώθουμε, μυρίζουμε, γευόμαστε, πιάνουμε, οι άλλοι άνθρωποι, τοπία, τα πάντα είναι εντυπώσεις που εισρέουν μέσα μας ασταμάτητα, κάθε στιγμή, στον ξύπνιο αλλά και στον ύπνο μας.
Όλες μας οι σκέψεις, οι απόψεις, οι θέσεις, οι συλλογισμοί, τα συναισθήματα, οι στάσεις ζωής είναι προϊόν των εντυπώσεων που από βρέφη δεχόμαστε και καταχωρούνται στον ψυχικό μας μηχανισμό, στα τρία κέντρα (διανοητικό, συναισθηματικό, κινητικό-ενστικτώδες).
Αν και όλη αυτή η διαδικασία της εισροής και αποθήκευσης των εντυπώσεων μέσα μας γίνεται ασυνείδητα από την πλευρά μας, εντούτοις συχνά έχουμε κάποια αντίληψη για την επίδρασή τους στη ζωή μας
Για παράδειγμα μας καλούν σε ένα γεύμα. Το φαγητό είναι καλομαγειρεμένο, όμως ο χώρος δεν αερίζεται καλά και σε λίγο έχουμε πονοκέφαλο. Κάποια στιγμή, ο συνοδός μας εκφέρει μια άποψη προσβλητική για το άτομό μας και νιώθουμε πολύ άσχημα. Στην περίπτωση αυτήν το φαγητό (πρώτο είδος τροφής) ήταν καλό, όμως ο αέρας (δεύτερο είδος τροφής) ήταν κακής ποιότητας και η άποψη του συνοδού μας (τρίτο είδος τροφής) αρνητική.
Ασφαλώς, κανείς δεν θα απολάμβανε ένα τέτοιο γεύμα. Αν όμως γευματίζαμε σε ένα ωραίο χώρο, καλά αεριζόμενο, με κάποιο πρόσωπο αγαπητό που θα απολαμβάναμε τη συντροφιά του, τότε ακόμη κι αν το φαγητό δεν ήταν και τόσο καλό, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν πολύ καλύτερο απ’ ό,τι στην πρώτη περίπτωση;

ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΡΟΦΗΣ

Το σπουδαίο στο ζήτημα των εντυπώσεων είναι ότι ένας άνθρωπος μπορεί να αρρωστήσει από την έλλειψη θετικών εντυπώσεων ή αν λαμβάνει συχνά στη μέρα του εντυπώσεις κακής ποιότητας.
Σκεφτείτε πώς νιώθετε μετά την παραμονή κάποιων ωρών σε ένα περιβάλλον με καβγάδες και αρνητικότητα ή όταν είστε για μέρες κλεισμένοι στο σπίτι, πιθανόν λόγω ασθένειας. Σκεφτείτε πώς νιώθετε έπειτα από μια ανιαρή μέρα, έπειτα από μια μονότονη και ανούσια απασχόληση, ύστερα από μια άχρωμη και βαρετή συνάντηση.
Σκεφτείτε τη διαφορά ανάμεσα σε έναν κόσμο ομοιόμορφο, μονότονο, όπου όλα είναι ίδια και σε έναν κόσμο πολύμορφο με πολλές διαφορετικότητες. Σκεφτείτε κάποια μέρα όλα να είναι ίδια σε κάθε μέρος του πλανήτη, ο ίδιος τρόπος ζωής, τα ίδια κτίρια, ο ίδιος τρόπος σκέψης, διασκέδασης, ο ίδιος πολιτισμός (όπως δυστυχώς προωθείται…).
Ποιος από τους δυο παραπάνω κόσμους είναι από ψυχολογικής πλευράς ο πιο ισορροπημένος; Ποιος θα μας έδινε περισσότερες και πλουσιότερες εντυπώσεις; Ασφαλώς όχι ο κόσμος της ομοιομορφίας αλλά της διαφορετικότητας, της πολυπολιτισμικότητας.
Υπάρχει, συνεπώς, ένα τεράστιο ζήτημα που συνήθως αγνοούμε ή υποτιμούμε: Η ποιότητα των εντυπώσεων που δεχόμαστε καθημερινά καθορίζει σε μέγιστο βαθμό τη διάθεση και την ψυχική μας υγεία. Σε πολλές περιπτώσεις, ένας άνθρωπος στη ζωή του δεν έχει περιθώρια επιλογής. Όμως σε άλλες έχει.
Για παράδειγμα, είναι επιλογή μου αν θα τραφώ με τα γνωστά τηλεσκουπίδια ή αν θα επιλέξω μια καλή συντροφιά, ένα καλό βιβλίο ή μια ταινία βίας. Αν θα επιλέξω έναν περίπατο στην Ακρόπολη, στο Σούνιο, σε ένα ωραίο τοπίο, ή το σκυλάδικο με την τάδε φίρμα.
Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε η παρότρυνση στους μυημένους στη Γνώση: «Φυλάξου πάντα από τις προσλήψεις που θα μπορούσαν να αμαυρώσουν την καθαρότητα των κέντρων σου».

ΠΩΣ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Εκτός όμως από το μεγάλο ζήτημα της ποιότητας των εντυπώσεων υπάρχει και ένα άλλο εξίσου σημαντικό θέμα που έχει να κάνει με το πώς δεχόμαστε τις εντυπώσεις.
Οι εντυπώσεις έρχονται σε μας από έξω, από τον εξωτερικό κόσμο. Συνήθως «πέφτουν» στην εξωτερική επιφάνεια των κέντρων και «παγιδεύονται» σε επιφανειακούς συνειρμούς, απόψεις.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ζωή να φαίνεται σχεδόν ίδια κάθε μέρα, το καθετί να φαίνεται το ίδιο σύμφωνα με τους αντίστοιχους συνειρμούς, παρά το γεγονός ότι οι εντυπώσεις που δεχόμαστε δεν είναι ποτέ οι ίδιες, έχοντας μια μεγάλη πολυμορφία και διαφορετικότητα όσον αφορά την ένταση και την ποιότητά τους.
Στην πραγματικότητα, δεν βλέπουμε τον κόσμο όπως είναι, τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας μια δεδομένη στιγμή, αλλά την εικόνα που έχουμε γι’ αυτόν, η οποία εγείρεται ακαριαία μόλις η εντύπωσή του φτάσει μέσα μας.
Αυτός είναι και ο λόγος, για παράδειγμα, που, όταν ένας άνθρωπος δεν μας συμπεριφερθεί σε μια δεδομένη περίσταση όπως περιμένουμε, εκνευριζόμαστε. Κι αυτό, γιατί η συμπεριφορά του δεν είναι συμβατή με την καταχωρημένη μέσα μας εικόνα του.
‘Η και το αντίθετο: Έχουμε μια συγκεκριμένα εικόνα καταχωρημένη για έναν άνθρωπο, και κάθε φορά που τον βλέπουμε, δεν εισπράττουμε την παρούσα εντύπωση, αλλά ακαριαία η θωριά του εγείρει μηχανικά την αποθηκευμένη εικόνα-εντύπωση (με συναισθήματα, σκέψεις κλπ.) που έχουμε γι’ αυτόν.
Το πρόβλημα, λοιπόν, έγκειται στο ότι προσλαμβάνουμε τις εντυπώσεις πάντα κατά τον ίδιο τρόπο. Και το ερώτημα είναι: Πώς θα ήταν αν βλέπαμε τα πράγματα χωρίς συνειρμούς, χωρίς τις εικόνες που έχουμε δημιουργήσει;
Αν γινόταν κάτι τέτοιο, οι εντυπώσεις θα προχωρούσαν πέρα από την επιφάνεια και πιθανόν θα διείσδυαν στον πυρήνα της ύπαρξής μας, τρέφοντας έτσι την ουσία μας. Τότε, τα πάντα θα ήταν πιο ζωντανά, πιο φωτεινά. Ο κόσμος, το καθετί, θα είχε μια αξία μοναδική και η κάθε στιγμή θα ήταν διαφορετική, μοναδική.

ΚΟΝΣΕΡΒΑ Ή ΦΡΕΣΚΙΑ ΤΡΟΦΗ;

Έχουμε λοιπόν δυο ζητήματα που συνδέονται μεταξύ τους. Το πρώτο έχει να κάνει με την ποιότητα των εντυπώσεων που εισπράττουμε, το δεύτερο με το πώς τις εισπράττουμε.
Αν ένας άνθρωπος αντιληφθεί ότι εισπράττει τον κόσμο μηχανικά κάθε στιγμή, ότι αντιδρά μηχανικά σε κάθε εντύπωση που δέχεται, ότι στην πραγματικότητα κοιμάται όντας «ξύπνιος» στη ζωή – αν το δει αυτό, τότε ενδεχομένως να αρχίσει να αναζητάει πώς να είναι παρών στη ζωή που μπαίνει μέσα του.
Στη συνέχεια, με την κατάλληλη άσκηση, ίσως αρχίσει να έχει στιγμές όπου βλέπει μία εισρέουσα εντύπωση στη στιγμή, όπως επίσης το συνειρμό που αυτή ξυπνάει, την αντίδραση που ξεσηκώνεται (ευχάριστη ή δυσάρεστη δεν έχει σημασία).
Και τότε, κάτω από το εσωτερικό αυτό βλέμμα, ίσως κάνει χώρο ώστε η εντύπωση αυτή να μην εγκλωβιστεί στην επιφάνεια του ψυχισμού του, αλλά να προχωρήσει –χωρίς κριτική, χωρίς «μ’ αρέσει δεν μ’ αρέσει», χωρίς εξηγήσεις– ενδότερα και να συναντήσει την ουσία του και ως δόνηση που είναι (άρα ενέργεια) να τη θρέψει.
Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσεται αυτό που είναι πραγματικό μέσα στον άνθρωπο, ενώ αδυνατίζει αυτό που είναι τεχνητό, δηλαδή η προσωπικότητα.
Ασφαλώς μια τέτοια πορεία δεν γνωρίζει καλές και κακές εποχές, μήνες ή μέρες. Το καλοκαίρι όμως πάντα προσφέρεται για μια αλλαγή. Ίσως είναι ευκαιρία να αναλογιστείτε με τι εντυπώσεις θα τραφείτε, τι επιλογές μπορείτε να κάνετε, και ακόμη πώς να ζήσετε πραγματικά και όχι «κονσέρβα» κάποιες στιγμές.

Το κείμενο ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Πως μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο πρόσληψης και την ποιότητα της πιο σημαντικής τροφής μας; πρωτοδημοσιεύτηκε στο ΑΒΑΤΟΝ Νο 83.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

{socialsharebuttons}