Μια από τις πρώτες και πιο έντονες εικόνες που έχω από την παιδική μου ηλικία, είναι κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, να στέκομαι μπροστά στο κρεβάτι μου και να λέω την προσευχή μου, όπως με είχε διδάξει η μητέρα μου. Και φαντάζομαι ότι παρόμοιες μνήμες έχετε οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Μπορεί στη μεταμοντέρνα εποχή μας η συνήθεια αυτή να έχει ατονήσεια, ωστόσο από τα πολύ παλιά χρόνια οι άνθρωποι διδάσκονταν πώς να «συνομιλούν» με τον Θεό.